De zomer loopt ten einde. Velen van u hebben ongetwijfeld de kusten van verre oorden bezocht: de witte kliffen van Engeland, de goudgele stranden van de Cote d’Azur, de historische invasiestranden van Normandië of de vertrouwde ‘vlak bij huis-stranden’ van Wassenaar. Het strand is voor veel mensen een plek om tot rust te komen. Kijkend over de uitgestrekte zee, tot het punt waar hemel en aarde elkaar lijken te raken, kunnen wij ons maar moeilijk onttrekken aan enige filosofische gedachten…
Uitvaart op het strand
Dat alles -gecombineerd met de unieke ligging van Voorschoten, vlak bij de zee- maakt het strand tot een prachtige mogelijkheid om een afscheid te organiseren. Dominique vertelt dat zij de beschikking heeft over een Defender die de overledene over het strand kan rijden, voor een afscheid in een strandpaviljoen of in de open lucht. “Omgeven door de zeewind, met op de achtergrond het geluid van de ruisende branding, ontstaat een geheel andere sfeer dan mensen gewend zijn van een begraafplaats of crematorium” legt zij uit. “Er kan een bijeenkomst met muziek en sprekers en een samenzijn georganiseerd worden. De meeste strandpaviljoens beschikken over een binnen- en buitenterras met een prieel. Wij kunnen ook zorgen voor een sfeervolle tent.” Daarna kan voor een begrafenis of crematie in besloten kring gekozen worden. Om tenslotte de as te verstrooien met een boot vanaf de zee, die richting de horizon vaart.
Condoleance
“We verzorgden ooit een bijzondere condoleance” herinnert Dominique zich. “ Er was gevraagd om in plaats van bloemen, een steen of schelp mee te nemen. In sommige schelpen had de nabestaande een groet geschreven. Ieder legde die, bij wijze van een laatste groet op de kist. Het was eb; mensen liepen spontaan het strand op en schreven ook een woord van afscheid in het natte zand. Zo ontstond er een soort van vergankelijk condoleanceregister, dat gelukkig door de naaste familie gefotografeerd werd, voordat de branding de afscheidswoorden meenam”.
Dominique de Vries Schultink
Pauline Baijer
Bekijk het originele artikel hier (PDF) – gepubliceerd in Senioren Magazine – augustus 2019